Հրատարակումներ
ՄԻՇՏ ԼԻՆԵԼ ԼԱՎԱՏԵՍ, ԵՎ ԳՈՐԾԸ ԿՇԱՀԻ
Գեղարքունիք գյուղի միջնակարգ դպրոցի «1+1» մարզային դպրոցական թերթը հյուրընկալվել էր Միքայելյանների ընտանեկան ֆերմա, որտեղ զբաղվում են պանրագործությամբ:
Միքայելյանների ֆերման հիմնվել է 2012 թվականին, երբ Արմանը Երևանից կնոջ՝ Մարինեի և երեխաների հետ վերադարձել է հայրենի տուն՝ հայրական օջախ, գնել են վեց կով և վարել ֆերմերային տնտեսություն։
Մեկ ամիս հետո սկսում են պանիր պատրաստել։ Սկզբում արտադրում են կաթ, մածուն, այնուհետև նաև՝ աղաջրային պանիրներ՝ լոռի, չանախ։ 2-3 տարի անց արդեն որոշակի գիտելիքներ են ունենում և սկսում հայկական գինիներով հնեցրած պանիր արտադրել․ դրանք դարձան ռեստորանների համար նախատեսված դեսերտային չոր թարեքային հասունացմամբ առաջին պանիրները, որոնք համադրվեցին հայկական գինիների հետ։ Լավ որակի պանիր ստանալու համար բավական ժամանակ պահանջվեց՝ 2-2,5 տարի․ 2 տոննայից ավելի կաթ են փչացրել, որ հասել են արդյունքի։
Հարց- Ինչո՞վ է պայմանավորված այդքան հետաքրքիր տեսականի ունենալու գաղտնիքը։
Պատասխան- Մարինեն՝ կինս, ով մասնագիտությամբ կենսաքիմիկ է /նրա մասնագիտությունը շատ պետք եկավ տեխնոլոգիական պրոցեսները հասկանալու համար/, մեր տեխնոլոգն է, նրա ուսերին են դրված պանրային բոլոր խնդիրները։ Անընդհատ նոր փորձեր է անում, տարեկան 8-10 նոր տեսակի պանիրներ ենք փորձում, և նրանցից գրեթե 2-3-ը հաջող են ստացվում ու պիտանի են արտադրության համար: Դա մեզ համար լավ ցուցանիշ է։
Հ- Ի՞նչ անունով եք այն կոչել Ձեր արտադրած առաջին պանիրը, որը ստանալու համար երեք տարի է պահանջվել ։
Պ- Այո՛, ունենք, այն կոչվում է «Գինու բույրը» /Aroma Del Vino /իտալերեն//, այն գինու մեջ է հասնացվում և ունի գինու բույր։Ընդհանուր հասունացման ժամանակը տևում է վեց ամսից մինչև մեկ տարի, որից մոտավորապես երկու ամիսը պահվում է գինու մեջ։
Հ- Արտադրամասում քանի՞ աշխատող ունեք։
Պ- Մենք չորս աշխատողներ ունենք։
Հ- Որտե՞ղ եք հիմնականում իրացնում Ձեր ապրանքը։
Պ- Մի մասը Երևանյան ռեստորաններում, հյուրանոցներում, որտեղ հիմնականում զբոսաշրջիկներ են, նաև համտեսների տեղի վաճառքի միջոցով ենք իրացնում:
Հ- Ձեր աշխատողներից քանի՞սն են մասնագիտացված այս գործում:
Պ- Մենք միշտ անցկացնում ենք դասընթացներ, որպեսզի համապատասխանենք նոր ապրանքների պայմաններին։
Մեր զրույցից հասկացանք, թե ինչպիսի գիտելիքներ և մասնագիտություն պետք է ստանան դպրոցականները, որ լավ մասնագետ դառնան նման ոլորտում: Որոշում ընդունելիս յուրաքանչյուր երեխա, ծնող պետք է հասկանա՝ եթե երեխան չունենա կամք՝ շարունակաբար սովորելու, զարգացնելու իր գիտելիքները չի ունենա հաջողություն։ Այսինքն գործարարներին պետք է թեˊ հասարակ աշխատող և թեˊ մասնագետ միայն այն սկզբունքով, որ նրանք ընդունակ են սովորելու և ընդունելու գործարարի փոփոխվող աշխարհի օրենքները։ Իրողությունը այնպիսին է, որ միշտ մարդկությունը ձգտում է ավելի հեշտին, ավելի գեղեցիկին։ Այս համաճարակը ցույց տվեց, թե ինչպես երկրագունդն է փոքր ու շաղկապված, այնպես էլ բոլոր «ֆերմաներն են շաղկապված»։
Իրականում կցանկանայինք, որ երիտասարդները ձգտեն աշխատել և ստեղծել հավելյալ արժեք, որ շարժվեն ստեղծագործողի փիլիսոփայությամբ․ այդ դեպքում հողի աշխատավորը ավելի շահագրգռված կլինի։ Աշխատանքում առաջնային պետք է լինի ռիսկի գործոնը։
Երեխաները պետք է լավ սովորեն դպրոցական առարկաները, քանի որ բոլոր առարկաները ունեն իրենց դերը բնության մեջ։ Կուզենանք, որ նրանք լսեն ծնողներին, օգնեն նրանց տնտեսական գործերում, այդ պայմաններն են ստեղծում փորձի փոխանակում, և ամենագլխավորը՝ շատ կուզենայինք, որ երեխաները տեսնեն ու գնահատեն գեղեցկությունը ու նրա արժեքը։
Մեզ շատ դուր եկավ Միքայելյանների ընտանեկան ֆերման ։ Շնորհակալություն ենք հայտնում նրանց, որ մեզ ժամանակ տրամադրեցին և պատմեցին, թե ինչ էտեղի ունենում այդ փոքր ընտանեկան ֆերմայում, որը համախմբվածության արդյունք է, որտեղ ուղղորդում է գաղափարը, որը բերում է երևացող արդյունք։ Կցանկանայինք, որ մեր երեխաները շարժվեն առաջ և ստեղծեն ավելի մեծ ձեռնարկություններ, որը կխոսի մտավոր և հոգևոր կարողության մասին, ինչը որ սկիզբ է դնելու մեր պետականության ամրապնդմանն ու բանակի հզորացմանը, բարեկեցիկ կյանքի կերտմանը։
ՙ1+1՚ թերթի խմբագրություն